آتش در اختیار

مسئولین وقتی دغدغه شون ربنای شجریانی است که خودش خواست صداش در ایران پخش نشه ، خارج  رو به مملکت خودش ترجیح داد ، در اظهارات خود صراحتا به بی دینی خود اقرار کرده و با دشمنان قسم خورده ایران هم پیاله شده دیگه از مدیریت اونا چه توقعی است؟ مگه به غیر از ایشون هنرمند میهن دوست کم داریم که فقط تو شجریان گیر کردن!!!!

مسئولین وقتی شعار آزادی میدن بدون اینکه به حد و مرز آن اشاره کنند بازتاب این سخن چیه ؟ اینه که دخترا و پسرا ارتباطات آزاد ،حجاب آزاد ، انتقاد از دین و تخریب مقدسات آزاد ـچرا که دین و مقدسات سپر بزرگی در مقابل هواخواهی های آنها است ـ در ظاهر شعار عزت ایران میدن ولی در عمل قراردادهای مختلف ننگین که از قراردادهای ننگین تاریخ زننده تر رو برای ایران امضا میکنند  

مسئولین وقتی اقتصاد مقاومتی رو به تمسخر میگیرند خودشان رو فرمانده آن میخوانند ولی در عمل تمام بازار های ایران رو در اختیار خارجیها قرار میده (چین و فرانسه و آلمان و ... ) و موجبات تعطیلی بازارهای ایران رو فراهم میکنن و قائلند که وظیفه دولت اشتغال زایی و کار آفرینی نیست !!

مسئولین وقتی بودجه نظامی مملک رو قیچی میکنند و کمک به سوریه رو نمی فهمند و آن را محکوم و تمسخر میکنند قدرت دشمن و خطر ویروس داعش رو دست کم میگیرند  و قائلند بر اینکه با گفتمان میشه با داعش مذاکره کرد و فقط خودشون رو عقل کل میدانند

مسئولین وقتی از بودجه فرهنگی میزنند و دغدغه شون کنسرتهای کذایی است و از فرهنگ اسلامی و انقلابی دورند !!

مسئولین وقتی به هر بهانه ای ، ستونهای نظام رو تیشه میزنند ستونهایی که دشمن کلی تلاش کرد و نتوانست به آنان نگاهی چپ بکند و الآن مثل موریانه ریشه نظام و آرمانهای آنرا میخورند .

مسئولین وقتی خودشون رو عقل کل میدونند به تذکرات اندیشمندان و علما و مراجع و رهبری اعتنایی نمیکنند و صراحتا در مقابل رهبری موضع میگیرند .

و....

آیا نباید فرمانده دستور آتش در اختیار رو برای افسران جنگ نرم صادر بکنه تا در مقابل کج روی بعضی ها بیرق حقیقت رو بدست بگیرند تا مردم بدانند که آشی که پخته میشود آنی نیست که انقلاب اسلامی ایران خواهان آن بود و منافع دنیایی و اخروی آنها رو نمیتوانند تأمین کنند چرا که خاموش و تعطیل هستند .

حضرت آیت الله خامنه‌ای افزودند: گاهی دستگاههای مرکزیِ فکر، فرهنگ و سیاست، دچار اختلال و تعطیلی می‌شوند که در این وضعیت، باید افسران جنگ نرم، با شناخت وظیفه خود، به صورت آتش به اختیار، تصمیم‌گیری و اقدام کنند.

جریان ضدانقلاب در حال ارائه یک تصویر آنارشیک از فرمان آتش به اختیار رهبر انقلاب به  تشکل های دانشجویی است. گویی قرار است هر کسی هر کاری در هر جایی به ذهنش می‌رسد انجام دهد! وحال آنکه آنارشیسم، برخلاف باور عمومی، خواهان «هرج و مرج» و جامعهٔ «بدون نظم» نیست، بلکه همکاری داوطلبانه را درست می‌داند که بهترین شکل آن ایجاد گروه‌های خودمختار است. طبق این عقیده، نظام اقتصادی نیز در جامعه‌ای آزاد و بدون اجبارِ یک قدرتِ سازمان‌یافته بهتر خواهد شد و گروه‌های داوطلب می‌توانند بهتر از دولت‌های کنونی از پس وظایف آن برآیند.