شائبه دار بودن دکترای حسن روحانی

در جریان معرفی مرحوم «علی کردان» به مجلس برای پست وزارت کشور از سوی محمود احمدی نژاد، روشن شد که ایشان بر خلاف ادعاهای قبلی نه تنها از دانشگاه آکسفورد انگلستان مدرک دکتری نداشت، که اصولا هیچ مدرک دکترایی نداشت(حتی اعتبار مدرک کارشناسی ارشد و کارشناسی ایشان هم به جد زیر سوال رفت). در بر ملا کردن آن ، جریانی خیلی تلاش میکردند که البته بجا هم بود اما اخیرا در مورد سرقت علمی تز دکترای حسن روحانی(حسن فریدون) شائبه ها و اتهاماتی مطرح شد که توقع میرفت جریانی که در افشای مشکل دار بودن مدرک مرحوم کردان تلاش میکردند پیگیر مدرک حسن روحانی هم میشدند که متأسفانه به خاطر حزب بازی سکوت کرده اند . البته تحصیل در مقطع دکترا با حفظ سمت در مجلس شورای اسلامی  در دانشگاه کلدونین گلاسکو انگلیس و بورسیه شدن «با رانت» بدون هیچ گونه آزمونی خود جای بحث ویژه دارد .

قبل از ورود به ادعاهائی که در مورد سرقت ادبی دکتر حسن مطرح شده اشاره ای به انواع سرقت ادبی میکنم .

سرقت ادبی به دو صورت :

1- سرقت موزاییکی  (به معنای کپی کردن سطور مختلف از متون مختلف برای تشکیل یک پاراگراف)

2- سرقت کامل کلمه به کلمه (به معنای کپی کردن کل یک پاراگراف یا چند جمله‌ طولانی از متون دیگر بدون رعایت اصول نقل قول ).

از طرف رسانه های غربی با «پوشش رسانه‌ای و تحقیق و تفحص کاملی در این باره و سوالاتی از سوی  شبکه‌های CNN و BBC، روزنامه تایمز و دیلی تلگراف و بسیاری از شبکه‌های دیگر ملی و بین‌المللی مطرح شد که دانشگاه به آنها پاسخ داد»طرح گردید که ابتدا چکیده مطلب رو مورد خدشه قرار دادند که از منبعی دیگر کپی برداری شده است و بعد از دسترسی به اصل مدرک توسط موسسات دانشگاهی دارای دسترسی کامل به سامانه پایگاه اطلاعات علمی ایران (ایران‌داک)- که یک نسخه از پایان‌نامه‌های دانشجویان داخل و خارج را نگهداری می‌کند به دو روش کامپیوتری (نرم افزاری) و غیر ماشینی (انسانی) اصالت متن پایان نامه حسن روحانی مورد بررسی قرارگرفت . در رساله‌ دکترای آقای روحانی، از ده‌ها کتاب و مقاله‌ مختلف، سرقت کلمه به کلمه یا موزاییکی انجام شده و به برخی منابع ارجاع داده و به مابقی هیچ‌گونه ارجاعی نداده‌اند؛ کتاب‌ها و مقالاتی از آیت‌الله علی‌اکبر کلانتری، ضیاء‌الدین سردار، نوئل کالسون، حمید عنایت، وائل حلاق، سیدابوالاعلی مودودی، پاتریک بنرمن، هاشم کمالی و ویلیام مونتگومری وات از جمله پرتکرارترین قربانیان این سرقت کم‌ سابقه‌اند.

در حالی که در محیط آکادمیک کشورهای غربی حتی یک صفحه سرقت علمی در کل متن یک رساله‌ چند صد صفحه‌ای می‌تواند منجر به رد آن و پس گرفتن مدرک تحصیلی شود، در ابتدای امر، درصد بسیار بالای سرقت علمی در چکیده و معرفی رساله‌ آقای روحانی حیرت‌انگیز بود. بسیاری از متون، پاراگراف‌ها و صفحات این رساله به صورت مستقیم و با کمترین تغییرات از روی مراجع، کتب و مقالاتی که پیش از سال ۱۹۹۸ چاپ شده بودند کپی غیرمجاز شده بود. با ورود به فصول بعدی، درصد سرقت‌های علمی نه‌تنها کمتر نشد بلکه شاهد افزایشی خیره‌کننده در فصل ۴ بودیم. بیش از 90 درصد فصل ۴ رساله‌ آقای روحانی با عنوان «احکام ثانویه» مستقیماً ترجمه شده‌ کتابی فارسی با عنوان «حکم ثانوی در تشریع اسلامی»  نوشته‌ آیت‌الله علی‌اکبر کلانتری است. شایان ذکر است نه در مراجع فصل ۴ و نه در کتابنامه، آقای حسن روحانی هیچگونه ارجاعی به این کتاب و به این نویسنده نداده‌اند در حالی که در این فصل و در صفحات 286-209 بیش از 74 صفحه به شکل محض و مستقیم و بدون هیچگونه ارجاعی به اثر آیت‌الله کلانتری که عضو فعلی مجلس خبرگان است، سرقت شده است. با شواهدی که از سرقت بزرگ و فاحش فصل ۴ رساله‌ دکترای آقای روحانی به دست آمده، حال با قطعیت می‌توان گفت این رساله‌ دکتری بنا به تمام معیارها، به طور کامل مردود و متقلبانه است. با رسیدن به این شواهد هیچ نیازی به بررسی سایر فصول (5و6) احساس نمی‌شود؛ با این حال اخیرا چند تن از علاقه‌مندان پروژه، بررسی‌هایی را روی فصول 5و6 نیز آغاز کرده‌اند که نتایج حاکی از چند سرقت علمی بزرگ دیگر است که نتایج آن بزودی منتشر خواهد شد.

تاسف‌بارتر اینکه طبق شواهد موجود، حتی در ترجمه‌ انگلیسی از کتاب آیت‌الله کلانتری نیز پای افراد دیگری جز آقای روحانی در میان بوده و حتی ترجمه نیز توسط ایشان انجام نشده است. تیم پروژه به کمک نرم‌افزار سرقت‌یاب، به مقاله‌ای انگلیسی(14) دارای همپوشانی بسیار بالا با متن فصل ۴ رساله‌ آقای روحانی در وب‌سایتی به نام The Islamic Seminary دست یافت. با پیگیری‌های بیشتر معلوم شد این پایگاه اسلامی متعلق به عالمی شیعی به نام «شیخ محمد سرور» است. طبق اظهار صریح ایشان طی تماس با تیم پروژه، پیش از برگزاری کنفرانس سران کشورهای اسلامی در تهران متنی به زبان فارسی توسط آقای کمال خرازی به ایشان داده و خواسته شده برای استفاده در این کنفرانس به انگلیسی ترجمه شود. این امر توسط شیخ سرور انجام شده اما سال بعد از آن، قسمت اعظم این ترجمه (بیش از ۷۰ درصد آن) از تز دکترای آقای حسن روحانی سر در آورده و در قالب یکی از فصول به دانشگاه اسکاتلندی تحویل شده است. این اتفاق عجیب و تاسف‌آور می‌تواند سرنخ‌های بیشتری جهت بررسی‌ها به نهادهای ذی‌ربط بدهد تا اعضای تیم متخلف تهیه‌کننده‌ رساله‌ آقای روحانی شناسایی شوند.

این مساله در کنار ابعاد فراوان و مساله‌مند مدرک دکترای آقای حسن روحانی، نیاز به رسیدگی به عنوان یک چالش امنیت ملی دارد. ما با تقدیم مدارک و مستندات، خواهان ورود هر چه سریع‌تر مراجع رسمی از جمله وزارت علوم، دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی، مجلس شورای اسلامی و کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس و شورایعالی انقلاب فرهنگی به موضوع هستیم تا از صدمه‌ بیشتر به آبروی ملی و دانشگاهی ایران جلوگیری شود.

آیت الله دکتر علی اکبر کلانتری، در گفتگو با خبرگزاری فارس گفت که ۸۰ درصد فصل ۴ رساله آقای روحانی بدون ذکر ماخذ از کتاب او کپی شده است( کتاب «حکم ثانوی در تشریع اسلامی»). او در شکواییه خود به کمیسیون آموزش مجلس ایران نوشت: " چنانچه مستحضرید این عمل، در تنافی آشکار با موازین اخلاقی،‌شرعی، حقوقی و علمی است. از آن کمیسیون محترم تقاضا می‌ شود با پیگیری عاجل این موضوع و بررسی دقیق آن، موجبات احقاق حق این جانب را فراهم آورده و بدین وسیله از تکرار این گونه رفتارهای نامتعارف جلوگیری نماید .

با این اوصاف و ادعاها ، هیچ عکس العملی و جوابیه ای از طرف حسن روحانی و هم تیمیهاش صورت نگرفته است .